треть трэць, род. трэ́ці ж., траці́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

треть

Том: 34, старонка: 6.

img/34/34-006_0020_Треть.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

трэць ж. треть;

т. го́да — треть го́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

траці́на ж., уст. (обычно земельного надела) треть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

траця́к, -ка́ м.

1. (о животном) трёхле́ток;

2. разг., уст. треть ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трэць ‘трэцяя частка чаго-небудзь’ (ТСБМ, Нас., Некр. і Байк.), ст.-бел. треть ‘тс’, ‘трэцяя частка зямельнага надзелу (мера плошчы)’ (ГСБМ). Субстантываваны парадкавы лічэбнік трэці (гл.), параўн. траціна, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)