трая́ка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
трая́ка - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трая́ка нареч. троя́ко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трая́ка прысл разм auf dréierlei Art [Wéise]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

троя́ко нареч. трая́ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трая́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трая́к траякі́
Р. траяка́ траяко́ў
Д. траяку́ траяка́м
В. трая́к траякі́
Т. траяко́м траяка́мі
М. траяку́ траяка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

trojako

траяка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)