Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
трахо́іда
(гр. trochoeides, ад trochos = кола + eidos = выгляд)
мат. плоская крывая, якая апісваецца пунктам, звязаным з акружнасцю, што коціцца без слізгання па другой акружнасці або прамой.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гіпатрахо́іда
(ад гіпа- + трахоіда)
мат. замкнутая крывая, якую апісвае знешні або ўнутраны пункт круга, што коціцца без слізгання па ўнутраным баку акружнасці вялікага радыуса.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эпітрахо́іда
(ад эпі- + трахоіда)
мат. замкнутая крывая, якая апісвае знешні або ўнутраны пункт круга, што верціцца, не слізгаючы, па знешнім баку іншага, нерухомага круга.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
трахатро́н
(ад гр. trochos = кола + -трон)
многаэлектродны электроннапраменевы электронна-прамянёвы прыбор з трахаідальным (гл. трахоіда) стужачным электронным пучком (прамнём), які фарміруецца пад дзеяннем узаемна перпендыкулярных магнітнага і электрычнага палёў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)