-трафія

(гр. trophe = ежа, жыўленне)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з паняццямі «ежа», «жыўленне».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гетэратрафі́я

(ад гетэра- + -трафія)

жыўленне арганізмаў гатовымі арганічнымі рэчывамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

біятрафі́я

(ад бія- + -трафія)

харчаванне адных арганізмаў (біятрофаў) біямасай іншых арганізмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіпатрафі́я

(ад гіпа- + -трафія)

змяншэнне аб’ёму органа, выкліканае хранічным разладам харчавання (параўн. гіпертрафія 1).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыстрафі́я

(ад дыс- + -трафія)

парушэнне жыўлення тканак, органаў або арганізма ў цэлым, якое прыводзіць да паталагічных змен.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіпертрафі́я

(ад гіпер- + -трафія)

1) павелічэнне аб’ёму якога-н. органа ці тканкі цела ў выніку змянення іх функцыі або хваробы (параўн. гіпатрафія);

2) перан. празмернае развіццё чаго-н. (напр. г. чуллівасці).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)