Траско́тка ‘бразготка’ (АБ, 6), трыску͡отка ‘тс’, трыскота́ті ‘трашчаць’ (Вруб.). Аналагічна да трашчотка < трашча́ць, гл. троскат.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

clapper

[ˈklæpər]

n.

1) сэ́рца звана́

2) бразго́тка, траско́тка f.; ляско́тка f.

3) informal даўгі́ язы́к (гаваруна́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)