траскатня́, -і́, ж. (разм.).

1. Працяжны трэск, шум, стук.

Т. кулямёта.

2. перан. Бясконцая балбатня, пустыя размовы.

У вершы многа траскатні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траскатня́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. траскатня́
Р. траскатні́
Д. траскатні́
В. траскатню́
Т. траскатнёй
траскатнёю
М. траскатні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

траскатня́ ж. трескотня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

траскатня́, ‑і, ж.

1. Працяжны трэск, шум, стук чаго‑н. Затым пачулася траскатня матацыкла. Брыль. Усю ноч не змаўкае ў прыбярэжных зарасніках траскатня чарацянак. Самусенка.

2. перан. Бясконцая балбатня, размовы. Я ўжо ведаў — звалі яе Раісай Пятроўнай, а дасціпныя жыхары дома, за яе лёгкі язык і траскатню, далі мянушку — Райка-балалайка. Ракітны. // Пустаслоўе. [Сітнік:] — Я не прыхільнік вершаў, бо часам у іх многа фальшу і траскатні, але адзін з іх неяк сам мне ў душу ўлез. Ермаловіч. Век жыві спакойна ды разумна. Не, не так. На сэрцы — неспакой: Пішам пра сучаснікаў мы сумна — Траскатня ці жвачка са слязой. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траскатня́ ж.

1. Prásseln n -s, Geprássel n -s; Knáttern n -s, Geknátter n -s (ружэйная);

2. разм. (балбатня) Geschwätz n -es, Geplápper n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

траскані́на, -ы, ж. (разм.).

Тое, што і траскатня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траскані́на ж., разг., см. траскатня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трескотня́ разг.

1. траскатня́, -ні́ ж., траскані́на, -ны ж.;

2. перен. (болтовня) траскатня́, -ні́ ж.; балбатня́, -ні́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

clatter​1 [ˈklætə] n.

1. стук

2. грук, гру́кат, ляск

3. ту́пат

4. балбатня́, траскатня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

траскані́на, ‑ы, ж.

Разм. Траскатня. Кожны заняты сваёй справай. Часам толькі перакінуцца суседзі кароткай фразай .. І зноў толькі характэрная трасканіна апаратаў. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)