траса́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
траса́нт |
траса́нты |
| Р. |
траса́нта |
траса́нтаў |
| Д. |
траса́нту |
траса́нтам |
| В. |
траса́нта |
траса́нтаў |
| Т. |
траса́нтам |
траса́нтамі |
| М. |
траса́нце |
траса́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
траса́нт м., фин. трасса́нт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
траса́нт, ‑а, М ‑нце, м.
У фінансавай справе — асоба, якая выдае другой асобе пераводны вэксаль; вэксаледаўца.
[Ням. Trassant.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
траса́нт м фін Trassánt m -en, -en, Wéchselaussteller m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
трасса́нт фин. траса́нт, -та м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)