тра́нш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тра́нш
Р. тра́ншу
Д. тра́ншу
В. тра́нш
Т. тра́ншам
М. тра́ншы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

транш, -шу м. транш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

транш

(фр. tranche = серыя, частка)

серыя або частка займа (як правіла, міжнароднага), што прадастаўляецца з разлікам на паляпшэнне рыначнай кан’юнктуры ў будучым.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

transza

ж. частка; партыя; транш;

transza dochodu — частка даходу;

transza weksli — партыя вэксаляў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)