транс- Transport-, Verkehrs-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

транс-ізаме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. транс-ізаме́р транс-ізаме́ры
Р. транс-ізаме́ра транс-ізаме́раў
Д. транс-ізаме́ру транс-ізаме́рам
В. транс-ізаме́р транс-ізаме́ры
Т. транс-ізаме́рам транс-ізаме́рамі
М. транс-ізаме́ры транс-ізаме́рах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цыс-транс-тэ́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цыс-транс-тэ́ст цыс-транс-тэ́сты
Р. цыс-транс-тэ́ста цыс-транс-тэ́стаў
Д. цыс-транс-тэ́сту цыс-транс-тэ́стам
В. цыс-транс-тэ́ст цыс-транс-тэ́сты
Т. цыс-транс-тэ́стам цыс-транс-тэ́стамі
М. цыс-транс-тэ́сце цыс-транс-тэ́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цыс-транс-ізамеры́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цыс-транс-ізамеры́я
Р. цыс-транс-ізамеры́і
Д. цыс-транс-ізамеры́і
В. цыс-транс-ізамеры́ю
Т. цыс-транс-ізамеры́яй
цыс-транс-ізамеры́яю
М. цыс-транс-ізамеры́і

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тра́нс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тра́нс
Р. тра́нсу
Д. тра́нсу
В. тра́нс
Т. тра́нсам
М. тра́нсе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

транс (род. тра́нсу) м., мед., книжн. транс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

транс мед., книжн. транс, род. тра́нсу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

транс, ‑у, м.

Спец. Форма псіхічнага расстройства, якая выяўляецца ў бессвядомых учынках і дзеяннях. Упасці ў транс. // Кніжн. Павышаная нервовая ўзбуджанасць, якая суправаджаецца стратай кантролю над сваімі ўчынкамі.

[Фр. transe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trance [trɑ:ns] n.

1. транс;

go/fall into a trance упа́сці ў транс;

put/send smb. into a trance прыве́сці каго́-н. у транс

2. стан экста́зу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

транс, -у, м.

Павышаная нервовая ўзбуджанасць, якая суправаджаецца стратай кантролю над сваімі ўчынкамі, а таксама форма псіхічнага расстройства, якая выяўляецца ў бессвядомых дзеяннях.

Упасці ў т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)