назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| транзі́ту | |
| транзі́ту | |
| транзі́там | |
| транзі́це |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| транзі́ту | |
| транзі́ту | |
| транзі́там | |
| транзі́це |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
1. Правоз тавараў ці пасажыраў з аднаго пункта ў іншы цераз прамежкавыя пункты.
2. Перавозка грузаў без перагрузак на прамежкавых станцыях.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Правоз тавараў ці пасажыраў з аднаго пункта ў іншы праз прамежкавыя пункты.
2. Перавозка грузаў без перагрузкі іх на прамежкавых станцыях.
3.
[Ад лац. transitus — пераход.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
пераво́зіцца транзі́там als Transítware [Transítgut] ábgefertigt wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
(
1) правоз пасажыраў і грузаў з аднаго пункта ў іншы праз прамежкавыя пункты;
2) перавозка грузаў без перагрузкі іх на прамежкавых станцыях.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
транзи́т
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Dúrchfuhr
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
tranzyt, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)