тра́нец
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тра́нец |
тра́нцы |
| Р. |
тра́нца |
тра́нцаў |
| Д. |
тра́нцу |
тра́нцам |
| В. |
тра́нец |
тра́нцы |
| Т. |
тра́нцам |
тра́нцамі |
| М. |
тра́нцы |
тра́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тра́нец, -нца м., мор. тра́нец
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тра́нец мор. тра́нец, -нца м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
tram, ~u
м. буд. трама; бэлька;
2. мар. транец;
3. мар. штэвень
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)