трамва́йшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трамва́йшчыца трамва́йшчыцы
Р. трамва́йшчыцы трамва́йшчыц
Д. трамва́йшчыцы трамва́йшчыцам
В. трамва́йшчыцу трамва́йшчыц
Т. трамва́йшчыцай
трамва́йшчыцаю		 трамва́йшчыцамі
М. трамва́йшчыцы трамва́йшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трамва́йшчыца ж. трамва́йщица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трамва́йшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да трамвайшчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трамва́йшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Работнік трамвайнага транспарту.

|| ж. трамва́йшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трамва́йщица трамва́йшчыца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)