тра́лер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тра́лер |
тра́леры |
| Р. |
тра́лера |
тра́лераў |
| Д. |
тра́леру |
тра́лерам |
| В. |
тра́лер |
тра́леры |
| Т. |
тра́лерам |
тра́лерамі |
| М. |
тра́леры |
тра́лерах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тра́лер мор. тра́лер, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тра́лер м. (рыболовное судно) тра́лер, тра́улер
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тра́лер, ‑а, м.
Тое, што і траўлер, тральшчык (у 1 знач.).
[Англ. trawler.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
trawler [ˈtrɔ:lə] n. тра́лер;
a sea-going trawler марскі́ тра́лер
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)