трайня́ты, -ня́т.

Трое дзяцей, народжаных адначасова адной маці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трайня́ты

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. трайня́ты
Р. трайня́т
Д. трайня́там
В. трайня́т
Т. трайня́тамі
М. трайня́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трайня́ты, -ня́т ед. нет (близнецы) тро́йня ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трайня́ты, ‑нят; адз. няма.

Дзеці, якія нарадзіліся ўтраіх адначасова ад адной маці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трайня́ты мн разм Dríllinge pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

трайня́². -і́, мн. тро́йні, -яў, м.

Тое, што і трайняты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

trojaczki

трайняты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тро́йня ж. трайня́ты, -ня́т мн., трайня́, -ні́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Dríllinge

pl трайня́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

triplets

[ˈtrɪpləts]

n.

трайня́ты pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)