траві́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
траві́льны |
траві́льная |
траві́льнае |
траві́льныя |
| Р. |
траві́льнага |
траві́льнай
траві́льнае |
траві́льнага |
траві́льных |
| Д. |
траві́льнаму |
траві́льнай |
траві́льнаму |
траві́льным |
| В. |
траві́льны (неадуш.)
траві́льнага (адуш.) |
траві́льную |
траві́льнае |
траві́льныя (неадуш.)
траві́льных (адуш.) |
| Т. |
траві́льным |
траві́льнай
траві́льнаю |
траві́льным |
траві́льнымі |
| М. |
траві́льным |
траві́льнай |
траві́льным |
траві́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
траві́льны тех. трави́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
траві́льны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да траўлення 1. Травільныя работы. // Прызначаны для траўлення, які служыць для траўлення. Травільны раствор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
траві́ць¹, траўлю́, тра́віш, тра́віць; тра́ўлены; незак., што (спец.).
Апрацоўваць паверхню чаго-н. кіслатой або іншымі хімічнымі рэчывамі.
|| зак. вы́травіць, вы́траўлю, вы́травіш, вы́травіць; вы́траўлены.
|| наз. траўле́нне, -я, н.
|| прым. траві́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)