траака́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. траака́р траака́ры
Р. траака́ра траака́раў
Д. траака́ру траака́рам
В. траака́р траака́ры
Т. траака́рам траака́рамі
М. траака́ры траака́рах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

траака́р

(фр. trois-quarts)

1) хірургічны інструмент у выглядзе полай трубкі з устаўленай у яе трохграннай іголкай для выпускання вадкасці з поласцей цела;

2) уст. доўгі жаночы жакет да каленяў, паўпаліто.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

троака́р мед. траака́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перытонеаскапі́я

(ад гр. peritonaion = брушына + -скапія)

агляд брушной поласці эндаскопам, які ўводзіцца праз траакар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)