то́хкаць

‘стукаць, тахкаць; моцна біцца (пра сэрца)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. то́хкаю то́хкаем
2-я ас. то́хкаеш то́хкаеце
3-я ас. то́хкае то́хкаюць
Прошлы час
м. то́хкаў то́хкалі
ж. то́хкала
н. то́хкала
Загадны лад
2-я ас. то́хкай то́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час то́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Тэ́хкацца экспр. ‘марудна рабіць што-небудзь’ (віл., Нар. сл.). Гукаперайманне, параўн. тохкаць ‘тахкаць, торгаць, стукаць’ (гл.), магчыма, з экспрэсіўнай зменай галоснага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тох-тох-тох ’стук-стук-стук’ (кам., ЖНС). Гукапераймальнае. Ад тог‑ утвораны ‑ка‑дзеяслоў то́хкаць ’тахкаць, стукаць, торгаць’ (ТС), з частковай рэдуплікацыяй — то́хтаць ’пульсаваць’ (шальч., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)