то́стар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Электрычны прыбор для прыгатавання тостаў².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́стар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. то́стар то́стары
Р. то́стара то́стараў
Д. то́стару то́старам
В. то́стар то́стары
Т. то́старам то́старамі
М. то́стары то́старах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

toaster [ˈtəʊstə] n. то́стар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Toaster

['to:-]

m -s, - кул. то́стар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

toaster

I [ˈtoʊstər]

n.

то́стар -а m.

II [ˈtoʊstər]

n.

асо́ба, яка́я прапану́е то́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)