то́рбачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
то́рбачны |
то́рбачная |
то́рбачнае |
то́рбачныя |
| Р. |
то́рбачнага |
то́рбачнай
то́рбачнае |
то́рбачнага |
то́рбачных |
| Д. |
то́рбачнаму |
то́рбачнай |
то́рбачнаму |
то́рбачным |
| В. |
то́рбачны (неадуш.)
то́рбачнага (адуш.) |
то́рбачную |
то́рбачнае |
то́рбачныя (неадуш.)
то́рбачных (адуш.) |
| Т. |
то́рбачным |
то́рбачнай
то́рбачнаю |
то́рбачным |
то́рбачнымі |
| М. |
то́рбачным |
то́рбачнай |
то́рбачным |
то́рбачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
то́рбачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да торбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
то́рба, -ы, мн. -ы, торб і -аў, ж.
Невялікі мяшок звычайна з даматканай тканіны.
Напужаў мех, дык і т. страшна (прыказка).
|| памянш. то́рбачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. то́рбачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
су́мочный су́мачны; то́рбачны; ка́йстравы; см. су́мка 1.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)