то́нік, -у, м.

1. Горка-кіслы газіраваны напой.

2. Касметычны сродак для ачышчэння скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́нік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. то́нік
Р. то́ніку
Д. то́ніку
В. то́нік
Т. то́нікам
М. то́ніку

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

то́нік м. (напой) Tnic [-k] n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

то́нік

(англ. tonic, ад гр. tonikos = які напружвае, павышае)

1) танізавальны лекавы сродак;

2) горка-кіслы газіраваны напітак;

3) касметычны сродак для ачышчэння скуры.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

джын-то́нік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. джын-то́нік
Р. джын-то́ніку
Д. джын-то́ніку
В. джын-то́нік
Т. джын-то́нікам
М. джын-то́ніку

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

tonic [ˈtɒnɪk] n. то́нік; танізу́ючы напо́й або сро́дак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tonik

м. тонік (напой)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэ́хва, ‑ы, ж.

Абл. Жалезны абруч, які наганяецца на дзеравяную калодку кола. Кожны вечар, прыгнаўшы з поля, Тонік катаў па вуліцы рэхву. Старую ад рассохлага кола рэхву ён знайшоў на гарышчы. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накрыча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.; на каго і без дап.

Насварыцца на каго‑н. Старшыня выканкома паклікаў да сябе Алеся і накрычаў на яго за ўчынак камсамольцаў. Галавач. Тонік доўга насіў.. кулю ў кішэні, покуль яе не агледзела маці і не накрычала. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Tnic

[-k]

n - i -s, -s то́нік (газаваны напой, гаркаваты на смак, ужываецца, каб разбаўляць алкагольныя напоі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)