томи́ть несов.

1. (мучить) му́чыць; (изнурять) мардава́ць; (морить) мары́ць; (утомлять) тамі́ць, стамля́ць;

томи́ть кого́-л. расспро́сами му́чыць каго́е́будзь ро́спытамі;

томи́ть кого́-л. го́лодом му́чыць (мары́ць) каго́е́будзь го́ладам;

2. кул. тушы́ць;

3. техн. тамі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тамі́ць несов.

1. утомля́ть, томи́ть;

2. в разн. знач. томи́ть;

т. чыгу́нтоми́ть чугу́н;

т. тыту́ньтоми́ть таба́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

круши́ть несов.

1. крышы́ць; (разрушать) разбура́ць; (ломать) лама́ць; (уничтожать) знішча́ць;

2. (томить, угнетать) гнясці́, му́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мардава́ць несов.

1. (лишать сил) изнуря́ть, мори́ть, изма́тывать;

2. разг. (доставлять страдания) му́чить, ма́ять, томи́ть, мордова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мары́ць I несов.

1. (умерщвлять) мори́ть;

м. мух — мори́ть мух;

2. (мучить) мори́ть; изнуря́ть; истомля́ть; томи́ть;

м. непасі́льнай рабо́тай — мори́ть (изнуря́ть, истомля́ть, томи́ть) непоси́льной рабо́той;

м. го́ладам — мори́ть го́лодом

мары́ць II несов., спец. (подвергать морению) мори́ть;

м. дуб — мори́ть дуб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марнава́ць несов.

1. (зря расходовать время) тра́тить, убива́ть;

2. (кого) му́чить, томи́ть;

3. (зря расходовать материал, деньги и т.п.) тра́тить, переводи́ть, изводи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́чыць несов.

1. му́чить, томи́ть; истяза́ть;

2. (о болезни, тяжёлой дороге и т.п.) изводи́ть, изла́мывать;

3. (о чувствах и т.п.) му́чить, томи́ть, волнова́ть, беспоко́ить;

яго́ му́чыла ду́мка пра лёс дзяце́й — его́ му́чила (волнова́ла, беспоко́ила) мысль о судьбе́ дете́й;

го́ра м. ды жыць ву́чыцьпосл. го́ре му́чит да жить у́чит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тамі́ць ’мучыць, знясільваць’, ’турбаваць, гнясці, нудзіць’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), ’мучыцца, знемагаць’ (Ян.), ’марыць, мучыць’ (Ласт.), ’мардаваць’ (Нас.), то́міць ’мучыць’ (Сл. ПЗБ), тамі́цца ’стамляцца’ (Нас., Сержп. Прымхі), томі́цца ’не гарэць агнём’ (ТС), сюды ж то́млены ’атрыманы тамленнем’ (ТСБМ), таме́нне ’мардаванне’ (Нас.), тамлёнка ’тушаная бульба’ (Мат. Гом.). Укр. томи́ти ’даводзіць да стомы, знясільваць; падвяргаць працягламу награванню’, рус. томи́ть ’мучыць; стамляць; парыць; награваць’, славен. дыял. tomljáti ’бадзяцца, сланяцца’, серб.-харв. то̀мити ’прыціскаць’, балг. томи́телен ’пакутлівы, нудны’, ст.-слав. томити ’мучыць’. З прасл. *tomiti ’мучыць’, роднаснага ст.-інд. tamáyati ’душыць, пазбаўляць паветра’, tā́myati ’страчвае прытомнасць, слабее’, лац. tēmulentus ’п’яны’, tēmētum ’хмяльны напой, віно’, ст.-ірл. tām ’хвароба; смерць’, tamaim ’спачываю (мёртвы)’, нова-в.-ням. dämisch, dämlich ’дурнаваты, ачмурэлы, прыгаломшаны’ (Чарных, 2, 249; Фасмер, 4, 75–76; ЕСУМ, 5, 595–596; Бязлай, 4, 196).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

томи́ться

1. (мучиться) му́чыцца; (страдать) паку́таваць; (изнывать) знемага́ць; (скучать) нудзі́цца;

томи́ться в тюрьме́ паку́таваць (му́чыцца) у турме́;

томи́ться тоско́й му́чыцца (знемага́ць) ад тугі́;

томи́ться в ожида́нии чего́-л. нудзі́цца (знемага́ць), чака́ючы чаго́е́будзь;

2. кул. тушы́цца;

3. страд. му́чыцца; мардава́цца; мары́цца; тамі́цца; тушы́цца; см. томи́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

томле́ние ср. (действие)

1. мучэ́нне, -ння ср.; мардава́нне, -ння ср.; марэ́нне, -ння ср.; тамле́нне, -ння ср., стамле́нне, -ння ср.;

2. тушэ́нне, -ння ср.;

3. тамле́нне, -ння ср.; см. томи́ть;

4. (состояние) (мука) му́ка, -кі ж., мучэ́нне, -ння ср.; (страдание) паку́та, -ты ж.; (изнеможение) знямо́га, -гі ж.; (скука) нуда́, -ды́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)