то́левы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. то́левы то́левая то́левае то́левыя
Р. то́левага то́левай
то́левае		 то́левага то́левых
Д. то́леваму то́левай то́леваму то́левым
В. то́левы (неадуш.)
то́левага (адуш.)		 то́левую то́левае то́левыя (неадуш.)
то́левых (адуш.)
Т. то́левым то́левай
то́леваю		 то́левым то́левымі
М. то́левым то́левай то́левым то́левых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

то́левы стр. то́левый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́левы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да толю, звязаны з вытворчасцю толю. Толевы завод.

2. Зроблены з толю. Толевы дах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́левы буд Papp-, aus Dáchpappe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

толь, -ю, М -і, м.

Насычаны воданепранікальным складам тоўсты кардон, які выкарыстоўваецца як дахавы і ізаляцыйны матэрыял.

|| прым. то́левы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВІ́ЦЕБСКІ ТО́ЛЕВЫ ЗАВО́Д.

Дзейнічаў у 1897—1914 у Віцебску. Вырабляў дахавы і ізаляцыйны толь, які насычалі льняным алеем, што выраблялі на гэтым жа з-дзе. Меў паравы рухавік, працавала 60 рабочых (1913).

т. 4, с. 232

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

то́левый стр. то́левы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Páppdach

n -(e)s, -dächer то́левы дах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)