то́кар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рабочы-спецыяліст па механічнай апрацоўцы цвёрдых матэрыялаў шляхам абточвання.

Т. па метале.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́кар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. то́кар то́кары
Р. то́кара то́караў
Д. то́кару то́карам
В. то́кара то́караў
Т. то́карам то́карамі
М. то́кару то́карах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

то́кар м. то́карь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́кар, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы металу, дрэва і пад. шляхам абточвання. — А ты якой прафесіі? — запытаў малады. — Я токар па металу. — Токар? Токараў прабіралі часта. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́кар м Dréher m -s, - (па метале); Dréchsler m -s, - (па дрэве)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

То́кар ’рабочы, спецыяліст па апрацоўцы металу, дрэва і пад. шляхам абточвання’ (ТСБМ, Гарэц., Ласт., Некр. і Байк., Арх. Вяр., Вруб.), такар ’тс’ (Стан.), ст.-бел. токар ’токар’ (1557 г., КГС). Укр. то́кар ’тс’, рус. то́карь ’тс’, польск. tokarz ’тс’, звязана з тачыць ’абточваць’ (Брукнер, 573; Фасмер, 4, 70).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэвальве́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Токар, які працуе на рэвальверным станку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́карь то́кар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

turner [ˈtɜ:nə] n. то́кар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэвальве́ршчык, ‑а, м.

Токар, які працуе на рэвальверным станку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)