Verbum

анлайнавы слоўнік

тлушчэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тлушчэ́нне ср., спец. жирова́ние; см. тлу́сціць ²

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тлушчэ́нне, ‑я, н.

Спец. Насычэнне тлушчам. Тлушчэнне скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тлу́сціць, тлу́шчу, тлу́сціш, тлу́сціць; тлу́шчаны; незак., што.

1. Вымазваць, зашмальцоўваць што-н. тлушчам, чым-н. тлустым.

2. Насычаць тлушчамі што-н. у працэсе апрацоўкі (спец.).

Т. скуру.

|| наз. тлушчэ́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тлушчава́нне ср., см. тлушчэ́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тлушчава́нне, ‑я, н.

Тое, што і тлушчэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жиро́вка^I ж., техн. тлушчэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жирова́ние^I техн. тлушчава́нне, -ння ср., тлушчэ́нне, -ння ср.; см. жирова́ть^I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)