тлу́сціць, тлу́шчу, тлу́сціш, тлу́сціць; тлу́шчаны; незак., што.

1. Вымазваць, зашмальцоўваць што-н. тлушчам, чым-н. тлустым.

2. Насычаць тлушчамі што-н. у працэсе апрацоўкі (спец.).

Т. скуру.

|| наз. тлушчэ́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тлу́сціць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тлу́шчу тлу́сцім
2-я ас. тлу́сціш тлу́сціце
3-я ас. тлу́сціць тлу́сцяць
Прошлы час
м. тлу́сціў тлу́сцілі
ж. тлу́сціла
н. тлу́сціла
Загадны лад
2-я ас. тлу́сці тлу́сціце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тлу́сцячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тлу́сціць несов.

1. (пачкать жиром) заса́ливать, зама́сливать;

2. (пропитывать жировыми веществами) жирова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тлу́сціць, тлушчу, тлусціш, тлусціць; незак., што.

1. Вымазваць, зашмальцоўваць што‑н. тлушчам, чым‑н. тлустым.

2. Спец. Насычаць тлушчамі што‑н. у працэсе апрацоўкі. Тлусціць скуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жирова́ть​I несов., техн. тлу́сціць;

жирова́ть ко́жу тлу́сціць ску́ру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пратлу́сціць, ‑тлушчу, ‑тлусціш, ‑тлусціць; зак., што.

Насыціць тлушчам. Пратлусціць скуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тлушчэ́нне ср., спец. жирова́ние; см. тлу́сціць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абястлу́сціць, ‑тлушчу, ‑тлусціш, ‑тлусціць; зак., што.

Спец. Выдаліць тлушч, тлушчавыя рэчывы. Абястлусціць знятую скуру. Абястлусціць гліну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

natłuszczać

незак.

1. прамасліваць, мазаць (змазваць) тлушчам;

2. тлусціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)