Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тка́лляж., разг., см. ткачы́ха
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тка́лля, ‑і, ж.
Разм. Тое, што і ткачыха.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тка́лляж.паэт.гл. ткачыха
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Тка́лля ’ткачыха’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Касп., Варл.; мсцісл., Жыв. сл.; Клім.), тка́лья ’тс’, тка́ля ’тс’ (Сл. ПЗБ, Сл. Брэс., Шатал., Жд. 1), тка́лья, тка́йля ’тс’ (паст., Сл. ПЗБ), тка́льня ’тс’ (Сл. ПЗБ, Мат. Гом., Жд. 1; брасл., паст., валож., навагр., ЛА, 4), ст.-бел.ткалля ’тс’ (БЛ, 46, 53), сюды ж тка́льніца ’тс’ (Сл. ПЗБ, Уладз., ТС, Мат. Гом.), тка́нніца ’тс’ (Сцяц. Сл.; дзісн., Нар. сл.; мсцісл., Жыв. сл.; Мат. Гом.), тка́ніца, тка́ныця ’тс’ (Сл. ПЗБ). Параўн. укр.тка́ля, рус.дыял.тка́лья, старое чэш.tkadlí (< tkadlé, Сяткоўскі, Słow. nazwy, 117), серб.-харв.тка̀ља. Прасл.*tъkadlьja ’тс’ выводзяць з формы м. р. *tъkadlьcь ’ткач’ (Сяткоўскі, там жа, 115); паводле Трубачова (Ремесл. терм., 118), форма м. р. другасная, утвораная як адпаведнік першапачатковаму назоўніку ж. р. з асновай на ‑i: *tъkadli, вытворнай ад *tъkadlo ’тканіна; тое, што ткуць’. Іншыя формы — у выніку дысіміляцыі або метатэзы ў канцы слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
weaver[ˈwi:və]n. ткач; ткачы́ха, тка́лля
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ткачи́ха ткачы́ха, -хі ж.; разг.тка́лля, -ллі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
tkaczka
ж. ткачыха, ткалля
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)