тень ж.
1. цень, род. це́ню м.;
2. (затенённое место) цень, род. це́ню м., цянёк, род. цяньку́ м.; халадо́к, -дку́ м.;
отдыха́ть в тени́ адпачыва́ць у цяньку́ (у халадку́);
3. перен. цень, род. це́ню м.;
и те́ни нет сомне́ния і це́ню няма́ сумне́ння;
на лице́ промелькну́ла тень беспоко́йства па тва́ры прамільгну́ў цень неспако́ю;
◊
наводи́ть тень наво́дзіць цень;
оста́лась одна́ тень заста́ўся адзі́н цень;
держа́ться в тени́ трыма́цца ў цяні́;
ходи́ть за ке́м-л. как тень хадзі́ць за кім-не́будзь як цень.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тень
Том: 33, старонка: 265.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
цянёк, -ньку́ м. (теневое, прохладное место) холодо́к; тень ж.;
схава́цца ў ц. — спря́таться в холодо́к (в тень)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сцень (род. сце́ню) м., разг. тень ж.; при́зрак
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цень, род. це́ню м., в разн. знач. тень ж.;
ц. ад дрэ́ва — тень от де́рева;
адпачы́ць у цяні́ — отдохну́ть в тени́;
па тва́ры прамільгну́ў ц. неспако́ю — на лице́ промелькну́ла тень беспоко́йства;
ні це́ню сумне́ння — ни те́ни сомне́ния;
у ле́се мільгану́ў цень не́йкага зве́ра — в лесу́ мелькну́ла тень како́го-то зве́ря;
не чалаве́к, а цень — не челове́к, а тень;
◊ хадзі́ць як ц. — (за кім) ходи́ть как тень (за кем);
кі́нуць ц. — (на каго) бро́сить тень (на кого);
у цяні́ — в тени́;
наве́сці ц. на я́сны дзень — навести́ тень на плете́нь (на я́сный день)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плете́нь пляце́нь, род. плятня́ м.;
◊
наводи́ть тень на плете́нь наво́дзіць цень на пляце́нь.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пляце́нь (род. плятня́) м. плете́нь;
◊ наво́дзіць цень на п. — наводи́ть тень на плете́нь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АМАРЫ́М (Amorim) Энрыке
(25.7.1900, г. Сальта, Уругвай — 28.7.1960),
уругвайскі пісьменнік. Літ. дзейнасць пачаў у 1920 (зб. вершаў «Дваццаць год»). Большасць твораў пра жыццё сялянства (трылогія «Арба», 1933, «Пасяленец Агіляр», 1934, «Конь і яго цень», 1941). Вострыя сац. канфлікты ўзняты ў раманах «Дзевяць месяцаў над Неўкенам» (1946), «Перамога не прыходзіць сама» (1952); у рамане «Вусце» (1958) спроба прасачыць усю гісторыю Уругвая. Аўтар паэт. зб. «Мая радзіма» (1960).
Тв.:
Рус. пер. — Хозяин Агиляр;
Тень Скакуна. М., 1987.
т. 1, с. 307
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
матну́цца сов.
1. мотну́ться; качну́ться;
2. мелькну́ть, промелькну́ть;
мі́ма акна́ ~ну́ўся цень — ми́мо окна́ мелькну́ла (промелькну́ла) тень
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мільгану́ць сов., однокр.
1. мелькну́ть;
цень ~ну́ў на даро́зе — тень мелькну́ла на доро́ге;
2. (о свете) сверкну́ть, блесну́ть;
3. перен. мелькну́ть; блесну́ть;
~ну́ла ду́мка — блесну́ла мысль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)