теля́чий цяля́чы;

◊

теля́чий восто́рг цяля́чае захапле́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

телячий

Том: 33, старонка: 259.

img/33/33-259_1295_Телячий.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

цяля́чы теля́чий;

◊ ~чае захапле́нне — теля́чий восто́рг;

~чыя пяшчо́ты — теля́чьи не́жности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тэля́чы ‘цялячы’ (беласт., Сл. ПЗБ; Вруб.), ст.-бел. телячий, целячий ‘тс’ (ГСБМ). Гл. цялячы, цяля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

задо́к, -дка́ м.

1. задо́к;

з. паво́зкі — задо́к пово́зки;

2. (туши) за́дняя часть, зад;

цяля́чы з. — теля́чий зад

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)