тварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тварэ́нне |
тварэ́нні |
| Р. |
тварэ́ння |
тварэ́нняў |
| Д. |
тварэ́нню |
тварэ́нням |
| В. |
тварэ́нне |
тварэ́нні |
| Т. |
тварэ́ннем |
тварэ́ннямі |
| М. |
тварэ́нні |
тварэ́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тварэ́нне, -я, н.
1. гл. тварыць.
2. мн. -і, -яў. Тое, што створана ў працэсе творчай дзейнасці; твор.
Т. мастака.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тварэ́нне ср. творе́ние, созида́ние, созда́ние; см. твары́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тварэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. тварыць (у 1 знач.).
2. Тое, што створана ў працэсе творчай дзейнасці; твор. Паэма «Курган» — тварэнне Купалы. Карціна «Партызанская мадонна» — тварэнне Савіцкага. □ Легенды і казкі — тварэнне людзей — на хвалях сваіх аднясе [Біруса] ў Енісей. Дубоўка. І ўпрыгожыцца зямля .. велічнымі тварэннямі [будаўнікоў], тая зямля, на якой многа год таму назад пакутавалі ў нястачы і голадзе іх дзяды і бацькі. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
твары́ць, твару́, тво́рыш, тво́рыць; тво́раны; незак., што.
1. таксама без дап. Ствараць у працэсе творчай дзейнасці.
2. Рабіць, здзяйсняць.
Т. дабро.
Т. гісторыю.
|| наз. тварэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тварэ́нне ’стварэнне; твор’ (ТСБМ, Ласт., Некр. і Байк.), творэ́нне ’тс’: bożaje tworèńnie (Пятк. 2), творыенʼе ’тс’ (Вруб.). Аддзеяслоўны назоўнік ад тварыць 1; параўн. стварэнне, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
плоць, -і, ж. (уст.).
Тое, што і цела (у 2 знач.).
◊
Плоць і кроў каго, чыя або плоць ад плоці чыёй (высок.) — чыё-н. роднае дзіця, тварэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
созида́ние стварэ́нне, -ння ср.; тварэ́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
tworzenie
н. тварэнне, стварэнне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
де́тище
1. дзе́цішча, -шча ср.;
2. перен. тварэ́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)