таўчо́нік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Блін з тоўчанай бульбы.

На снеданне падалі таўчонікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таўчо́нік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таўчо́нік таўчо́нікі
Р. таўчо́ніка таўчо́нікаў
Д. таўчо́ніку таўчо́нікам
В. таўчо́нік таўчо́нікі
Т. таўчо́нікам таўчо́нікамі
М. таўчо́ніку таўчо́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

таўчо́нік м., разг. блин из мя́того карто́феля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таўчо́нік, ‑а, м.

Блін з тоўчанай бульбы. Я схапіла хусцінку, Соня загарнула ў насоўку пару таўчонікаў ды па агурку. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўчо́нік м. кул. (блін з тоўчанай бульбы) (éine Art von) Púffer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)