таўхані́на, -ы, ж. (разм.).

Хаатычны рух, штурханіна, таўкатня.

У раздзявалцы т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таўхані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. таўхані́на
Р. таўхані́ны
Д. таўхані́не
В. таўхані́ну
Т. таўхані́най
таўхані́наю
М. таўхані́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

таўхані́на ж., разг. толкотня́, су́толока, толчея́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таўхані́на, ‑ы, ж.

Разм. Беспарадкавы рух, штурханіна, цісканіна. Хлеб прывозілі ў чырвонай скрыні на возе. Ён цёпла і свежа пах. Чарга тады раўнялася, расцягвалася яшчэ далей: пачыналася таўханіна і крык каля дзвярэй. Адамчык. Добрыя вярсты дзве не спыняліся нястрыманыя жарты, таўханіна, сумятня. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўхані́на ж гл таўкатня

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Стало́ка ‘таўханіна, таўкатня’ (Ласт.), сталачы́ць ‘стаптаць’ (Сцяшк., Сл. ПЗБ), столокова́ць, столо́чыць (ТС). Гл. талака.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

толкотня́ разг. штурхані́на, -ны ж.; таўкатня́, -ні́ ж., таўхані́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gewímmel

n -s нато́ўп, таўхані́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gestólper

n -s спатыка́нне, таўхані́на; запі́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ándrang

m -s

1) напо́р; наплыў

2) штурхані́на, таўхані́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)