таіця́нін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таіця́нін таіця́не
Р. таіця́ніна таіця́н
Д. таіця́ніну таіця́нам
В. таіця́ніна таіця́н
Т. таіця́нінам таіця́намі
М. таіця́ніне таіця́нах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

таитя́нин таіця́нін, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)