та́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. та́цкі та́цкая та́цкае та́цкія
Р. та́цкага та́цкай
та́цкае		 та́цкага та́цкіх
Д. та́цкаму та́цкай та́цкаму та́цкім
В. та́цкі (неадуш.)
та́цкага (адуш.)		 та́цкую та́цкае та́цкія (неадуш.)
та́цкіх (адуш.)
Т. та́цкім та́цкай
та́цкаю		 та́цкім та́цкімі
М. та́цкім та́цкай та́цкім та́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

та́цкі этн. та́тский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да татаў, які належыць, уласцівы ім. Тацкая мова. Тацкія звычаі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́ты, -аў, адз. тат, -а, М та́це, м.

Народнасць іранскай моўнай групы, якая жыве ў прыкаспійскай частцы Азербайджана і на поўдні Дагестана.

|| ж. та́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. та́цкі, -ая, -ае.

Тацкая мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́тский этн. та́цкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пішчэлка ’дудачка, наогул прымітыўны самаробны музычны інструмент’ (Юрч. Вытв.), параўн. стараж.-рус. пишталь, пищаль ’музыкальны інструмент высокага гучання ў Старажытнай Русі, укр. пищаль, пищавка, польск. piszczel, piszczałka, ст.-чэш. pisčel, piščala, pisčela, чэш. p ist dla, славац. pisie! pisi ’ala. славен. piščdl, piskał, харв. pišča! pištala, макед. пишталки, балг. тацкі. Прасл. *piskčlb, *piščalъ < *piskali, *piščati (< і.-е. *pi‑sk ‑ä‑, *pi‑skʼ‑e) роднасныя ст.-інд. picchorä, piechota ’дудка, флейта’ (Зубаты, BB, 17, 325; Покарны, 796; Фасмер, 3, 271; Бязлай, 3, 41; Борысь, Зб. Слаўскаму, 87).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)