тахту́рыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тахту́ру тахту́рым
2-я ас. тахту́рыш тахту́рыце
3-я ас. тахту́рыць тахту́раць
Прошлы час
м. тахту́рыў тахту́рылі
ж. тахту́рыла
н. тахту́рыла
Загадны лад
2-я ас. тахту́р тахту́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тахту́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Тахту́рыць ’хутка ісці з невялікай паклажай’ (Стан.). Магчыма, кантамінацыя тахаць ’стукаць (тупаць?)’ і турыць ’гнаць’ (гл.), параўн. тахоніць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)