татуіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

1. гл. татуіраваць.

2. мн. -і, -ро́вак. Вытатуіраваныя, наколатыя на целе ўзоры.

Т. на спіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

татуіро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. татуіро́ўка татуіро́ўкі
Р. татуіро́ўкі татуіро́вак
Д. татуіро́ўцы татуіро́ўкам
В. татуіро́ўку татуіро́ўкі
Т. татуіро́ўкай
татуіро́ўкаю		 татуіро́ўкамі
М. татуіро́ўцы татуіро́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

татуіро́ўка ж.

1. (действие) татуиро́вка;

2. (узор, рисунок) татуиро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Татуіроўка 7/167

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

татуіроўка

т. 15, с. 457

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

татуіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

1. Нанясенне на цела чалавека ўзораў, малюнкаў шляхам паколвання на скуры і ўвядзення пад яе фарбы, якая не змываецца.

2. Узоры і малюнкі, нанесеныя такім спосабам. Камендант уважліва аглядзеў хлопца, затрымаў позірк на татуіроўны. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

татуіро́ўка ж. Tätowíerung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

татуіро́ўка

(ад татуіраваць)

1) нанясенне на цела чалавека ўзораў, малюнкаў шляхам наколвання на скуры і ўвядзення пад яе фарбы, якая не змываецца;

2) узоры і малюнкі, нанесеныя такім спосабам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

татуі́раваць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -ра́ваны; зак. і незак., каго-што.

Накалоць (наколваць) асобай фарбай узоры ці малюнкі на целе.

|| зак. таксама вы́татуіраваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны.

|| звар. татуі́равацца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся.

|| наз. татуіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

|| прым. татуіро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tattoo​2 [təˈtu:] n. татуіро́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)