тата́хканне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тата́хканне
Р. тата́хкання
Д. тата́хканню
В. тата́хканне
Т. тата́хканнем
М. тата́хканні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тата́хканне ср., разг. тата́канье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тата́хканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. татахкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)