Тата́рка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Тата́рка
Р. Тата́ркі
Д. Тата́рцы
В. Тата́рку
Т. Тата́ркай
Тата́ркаю
М. Тата́рцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тата́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тата́рка тата́ркі
Р. тата́ркі тата́рак
Д. тата́рцы тата́ркам
В. тата́рку тата́рак
Т. тата́ркай
тата́ркаю		 тата́ркамі
М. тата́рцы тата́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тата́рка​I тата́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тата́рка​II бот. трымбу́лька, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тата́рка,

гл. татары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Татарка

т. 15, с. 450

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Татарка (р., бас. Ласосны) 6/266

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Татарка (раб. пас.) 1/513 (к.); 10/244

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Татарка» (торфапрадпрыемства, Асіповіцкі р-н) 8/60; 10/244

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

тата́рка ж. Tatárin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)