тасава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. тасу́ецца тасу́юцца
Прошлы час
м. тасава́ўся тасава́ліся
ж. тасава́лася
н. тасава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тасава́цца несов., страд. тасова́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тасава́цца, ‑суецца; незак.

Зал. да тасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тасава́цца ’падыходзіць, дапасоўвацца’ (брасл., Сл. ПЗБ). Відаць, набліжанае да стасава́цца ’знаходзіцца ў адпаведнасці’ (гл.), успрынятага як прыставачнае ўтварэнне. Сюды ж, магчыма, тасаваць ’раўняць’ (Сцяшк. Сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тасова́ться страд. тасава́цца, картава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перетасо́вываться страд.

1. ператасо́ўвацца, тасава́цца;

2. ператасо́ўвацца;

3. ператасо́ўвацца; см. перетасо́вывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)