тарэадо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Удзельнік бою быкоў на арэне.

|| прым. тарэадо́рскі, -ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарэадо́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тарэадо́р тарэадо́ры
Р. тарэадо́ра тарэадо́раў
Д. тарэадо́ру тарэадо́рам
В. тарэадо́ра тарэадо́раў
Т. тарэадо́рам тарэадо́рамі
М. тарэадо́ру тарэадо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тарэадо́р м. тореадо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тарэадо́р, ‑а, м.

Удзельнік бою быкоў на арэне.

[Ісп. toraedor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарэадор

т. 15, с. 448

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тарэадо́р м Stíerkämpfer m -s, -, Toreadór m -s i -en, -e(n) (конны); Toréro m -(s), -s (пешы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тореадо́р тарэадо́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

toreador [ˈtɒriədɔ:] n. тарэадо́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bullfighter [ˈbʊlfaɪtə] n. матадо́р, тарэадо́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

матадо́р, ‑а, м.

Галоўны ўдзельнік бою быкоў, які наносіць шпагай апошні (смяртэльны) удар быку; тарэадор.

[Ісп. matador ад matar — забіваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)