таршэ́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лямпа з абажурам на высокай падстаўцы, якая ставіцца на падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таршэ́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таршэ́р таршэ́ры
Р. таршэ́ра таршэ́раў
Д. таршэ́ру таршэ́рам
В. таршэ́р таршэ́ры
Т. таршэ́рам таршэ́рамі
М. таршэ́ры таршэ́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

таршэ́р м. торше́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таршэ́р, ‑а, м.

Свяцільня з абажурам на высокай падстаўцы, якая ставіцца на падлогу. Можна хіба толькі пасля вячэры сесці ў крэсла пад таршэрам і, перагортваючы газеты, сказаць жонцы, як звычайную навіну: — Проста смех, Рытачка: Арсена Уладзіміравіча ў гарком вызывалі. Скрыган.

[Фр. torchére.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таршэ́р м Stéhlampe f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Таршэ́р ’свяцільня з абажурам на высокай падстаўцы, якая ставіцца на падлогу’ (ТСБМ). Праз рус. торше́р ’тс’ франц. torchère ’тс’ < torche ’паходня’. Апошняе ад нар.-лац. *torca < лац. torquēre ’віць, круціць’ (ЕСУМ, 5, 609).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

таршэ́р

(фр. torchère, ад torche = факел)

свяцільня на высокай падстаўцы, з абажурам, якая ставіцца на падлогу.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

торше́р таршэ́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

floor lamp [ˈflɔ:ˌlæmp] n. таршэ́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

standard lamp [ˈstændədˌlæmp] n. BrE таршэ́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)