Тарта́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Тарта́к
Р. Тартака́
Д. Тартаку́
В. Тарта́к
Т. Тартако́м
М. Тартаку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

тарта́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тарта́к тартакі́
Р. тартака́ тартако́ў
Д. тартаку́ тартака́м
В. тарта́к тартакі́
Т. тартако́м тартака́мі
М. тартаку́ тартака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

тарта́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Лесапільны завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарта́к, -ка́ м., уст. лесопи́льный заво́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тарта́к, ‑а, м.

Лесапільны завод. Чутно, як шахае піламі стары тартак. Сабаленка. Жыў я на Далёкім Усходзе. Траляваў з тайгі бярвенне на тартак. Дубоўка. Сіпата гудкі застагналі спрасоння Пад звон цыркулярак блізкіх тартапоў. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тартак

т. 15, с. 444

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тарта́к м спец Sägewerk n -(e)s, -e; разм Sägemühle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Тарта́к ’лесапільны завод’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Вруб.), ’лесапілка’ (Жд. 2; пруж., Ск. нар. мовы), терта́к ’тс’ (Вруб.). З польск. tartak ’лесапільны завод’ ад дзеепрыметніка tarty ’цёрты’ < trzeć ’церці’ (гл. церці), старое значэнне ’пілаваць’ (Борысь, 628; Трубачоў, Ремесл. терм., 377), параўн. тарчыца ’дошка’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тарта́к Лесапільны завод (Гродз., Мін.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

sawmill [ˈsɔ:mɪl] n. тарта́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)