тарпі́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тарпі́дны тарпі́дная тарпі́днае тарпі́дныя
Р. тарпі́днага тарпі́днай
тарпі́днае		 тарпі́днага тарпі́дных
Д. тарпі́днаму тарпі́днай тарпі́днаму тарпі́дным
В. тарпі́дны (неадуш.)
тарпі́днага (адуш.)		 тарпі́дную тарпі́днае тарпі́дныя (неадуш.)
тарпі́дных (адуш.)
Т. тарпі́дным тарпі́днай
тарпі́днаю		 тарпі́дным тарпі́днымі
М. тарпі́дным тарпі́днай тарпі́дным тарпі́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тарпі́дны

(лац. torpidus)

мед. здранцвелы, неадчувальны, вялы, які не рэагуе (напр. т-ае працяканне хваробы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)