таро́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. таро́с таро́сы
Р. таро́са таро́саў
Д. таро́су таро́сам
В. таро́с таро́сы
Т. таро́сам таро́самі
М. таро́се таро́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

таро́с м. торо́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таро́с, ‑а, м.

Ледзяная глыба, якая ўтвараецца пры сцісканні льдоў у паўночных морах і рэках. Крыгі ўспаўзалі адна на другую, крышыліся, утваралі таросы. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тарос Раслін 1/450

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Тарос Раслін

т. 15, с. 443

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

торо́с таро́с, -са м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

таро́сы, -аў, адз. таро́с, -а, м.

Нагрувашчанне льдзін, якое ўтвараецца пры сцісканні льдоў у паўночных морах і рэках.

|| прым. таро́савы, -ая, -ае.

Таросавыя заторы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ice drift

1) ледахо́д -у m.

2) таро́с -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hummock

[ˈhʌmək]

n.

1) малы́ узго́рачак, паго́рак -ка m.

2) ледзяна́я глы́ба (на по́лі), таро́с -а m.

3) ро́йсты pl. only (за́расьнік на бало́це)

hummocks — куп’ё n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)