тарно́ўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тарно́ўскі |
тарно́ўская |
тарно́ўскае |
тарно́ўскія |
| Р. |
тарно́ўскага |
тарно́ўскай тарно́ўскае |
тарно́ўскага |
тарно́ўскіх |
| Д. |
тарно́ўскаму |
тарно́ўскай |
тарно́ўскаму |
тарно́ўскім |
| В. |
тарно́ўскі (неадуш.) тарно́ўскага (адуш.) |
тарно́ўскую |
тарно́ўскае |
тарно́ўскія (неадуш.) тарно́ўскіх (адуш.) |
| Т. |
тарно́ўскім |
тарно́ўскай тарно́ўскаю |
тарно́ўскім |
тарно́ўскімі |
| М. |
тарно́ўскім |
тарно́ўскай |
тарно́ўскім |
тарно́ўскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЛЬШЭЎСКІ
(Olszewski) Кароль Станіслаў (29.1.1846, Бранішаў Тарноўскі, Польшча — 24.3.1915),
польскі фізік і хімік. Чл. Кракаўскай АН (1888). Скончыў Гейдэльбергскі ун-т (1872). З 1876 праф. Кракаўскага ун-та. У 1883 разам з З.Ф.Урублеўскім упершыню атрымаў вадкі кісларод, у 1895 — вадкі аргон. Адыябатычным расшырэннем сціснутага і ахалоджанага вадароду дабіўся яго звадкавання. У 1896—1905 спрабаваў атрымаць вадкі гелій і дасягнуў пры гэтым т-ры парадку некалькіх кельвінаў. Даследаваў фіз. ўласцівасці кандэнсаваных газаў (метану, цвёрдага азоту і інш.).
т. 1, с. 290
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)