та́ркавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. та́ркавы та́ркавая та́ркавае та́ркавыя
Р. та́ркавага та́ркавай
та́ркавае		 та́ркавага та́ркавых
Д. та́ркаваму та́ркавай та́ркаваму та́ркавым
В. та́ркавы (неадуш.)
та́ркавага (адуш.)		 та́ркавую та́ркавае та́ркавыя (неадуш.)
та́ркавых (адуш.)
Т. та́ркавым та́ркавай
та́ркаваю		 та́ркавым та́ркавымі
М. та́ркавым та́ркавай та́ркавым та́ркавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

та́ркавы тёрочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

та́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да таркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Прадмет кухоннага ўжытку ў выглядзе пласціны з праколатымі дзіркамі, прызначанымі для раздрабнення, расцірання чаго-н.

Драць бульбу на тарцы.

|| прым. та́ркавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тёрочный

1. та́ркавы;

2. с.-х. цёрачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)