тарбага́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тарбага́навы тарбага́навая тарбага́навае тарбага́навыя
Р. тарбага́навага тарбага́навай
тарбага́навае
тарбага́навага тарбага́навых
Д. тарбага́наваму тарбага́навай тарбага́наваму тарбага́навым
В. тарбага́навы (неадуш.)
тарбага́навага (адуш.)
тарбага́навую тарбага́навае тарбага́навыя (неадуш.)
тарбага́навых (адуш.)
Т. тарбага́навым тарбага́навай
тарбага́наваю
тарбага́навым тарбага́навымі
М. тарбага́навым тарбага́навай тарбага́навым тарбага́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тарбага́навы тарбага́ний

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тарбага́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адпосіны да тарбагана. Тарбаганавая шкурка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарбага́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Грызун атрада суркоў, які водзіцца ў Забайкаллі, на Алтаі, у Манголіі і Паўночным Кітаі.

|| прым. тарбага́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарбага́ний тарбага́навы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тарбага́наў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тарбага́наў тарбага́нава тарбага́нава тарбага́навы
Р. тарбага́навага тарбага́навай
тарбага́навае
тарбага́навага тарбага́навых
Д. тарбага́наваму тарбага́навай тарбага́наваму тарбага́навым
В. тарбага́наў (неадуш.) тарбага́наву тарбага́нава тарбага́навы (неадуш.)
Т. тарбага́навым тарбага́навай
тарбага́наваю
тарбага́навым тарбага́навымі
М. тарбага́навым тарбага́навай тарбага́навым тарбага́навых

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)