тапёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Музыкант, які іграе на танцавальных вечарах, суправаджае нямыя фільмы.

|| ж. тапёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тапё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тапё́р тапё́ры
Р. тапё́ра тапё́раў
Д. тапё́ру тапё́рам
В. тапё́ра тапё́раў
Т. тапё́рам тапё́рамі
М. тапё́ру тапё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тапёр м. тапёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тапёр тапёр, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тапёр, ‑а, м.

Уст. Музыкант, які іграў за грошы на танцавальных вечарах. Хударлявы тапёр у смокінгу высока ўскідваў кашчавыя рукі і аж згінаўся, выціскаючы са старэнькага піяніна бравурны марш. Мехаў.

[Фр. tapeur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапёр

т. 15, с. 430

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тапёрша (женщина-тапёр) тапёрка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тапёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Уст. Жан. да тапёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)