назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тані́ну | |
| тані́ну | |
| тані́нам | |
| тані́не | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тані́ну | |
| тані́ну | |
| тані́нам | |
| тані́не | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Рэчыва, якое знаходзіцца ў некаторых раслінах і мае дубільныя і вяжучыя ўласцівасці, выкарыстоўваецца ў медыцыне і тэхніцы.
|| 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Рэчыва, якое знаходзіцца ў некаторых раслінах і мае дубільныя і вяжучыя ўласцівасці (выкарыстоўваецца ў медыцыне і тэхніцы).
[Фр. tanin.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тани́н 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тони́н 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тані́навы, ‑ая, ‑ае.
У якім знаходзіцца 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tanina
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
tannin
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Наманы́ ’наўгад’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)