танцава́льна-пантамімі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. танцава́льна-пантамімі́чны танцава́льна-пантамімі́чная танцава́льна-пантамімі́чнае танцава́льна-пантамімі́чныя
Р. танцава́льна-пантамімі́чнага танцава́льна-пантамімі́чнай
танцава́льна-пантамімі́чнае		 танцава́льна-пантамімі́чнага танцава́льна-пантамімі́чных
Д. танцава́льна-пантамімі́чнаму танцава́льна-пантамімі́чнай танцава́льна-пантамімі́чнаму танцава́льна-пантамімі́чным
В. танцава́льна-пантамімі́чны (неадуш.)
танцава́льна-пантамімі́чнага (адуш.)		 танцава́льна-пантамімі́чную танцава́льна-пантамімі́чнае танцава́льна-пантамімі́чныя (неадуш.)
танцава́льна-пантамімі́чных (адуш.)
Т. танцава́льна-пантамімі́чным танцава́льна-пантамімі́чнай
танцава́льна-пантамімі́чнаю		 танцава́льна-пантамімі́чным танцава́льна-пантамімі́чнымі
М. танцава́льна-пантамімі́чным танцава́льна-пантамімі́чнай танцава́льна-пантамімі́чным танцава́льна-пантамімі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

танцава́льна-харэаграфі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. танцава́льна-харэаграфі́чны танцава́льна-харэаграфі́чная танцава́льна-харэаграфі́чнае танцава́льна-харэаграфі́чныя
Р. танцава́льна-харэаграфі́чнага танцава́льна-харэаграфі́чнай
танцава́льна-харэаграфі́чнае		 танцава́льна-харэаграфі́чнага танцава́льна-харэаграфі́чных
Д. танцава́льна-харэаграфі́чнаму танцава́льна-харэаграфі́чнай танцава́льна-харэаграфі́чнаму танцава́льна-харэаграфі́чным
В. танцава́льна-харэаграфі́чны (неадуш.)
танцава́льна-харэаграфі́чнага (адуш.)		 танцава́льна-харэаграфі́чную танцава́льна-харэаграфі́чнае танцава́льна-харэаграфі́чныя (неадуш.)
танцава́льна-харэаграфі́чных (адуш.)
Т. танцава́льна-харэаграфі́чным танцава́льна-харэаграфі́чнай
танцава́льна-харэаграфі́чнаю		 танцава́льна-харэаграфі́чным танцава́льна-харэаграфі́чнымі
М. танцава́льна-харэаграфі́чным танцава́льна-харэаграфі́чнай танцава́льна-харэаграфі́чным танцава́льна-харэаграфі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыскатэ́ка, -і, ДМ -тэ́цы, мн. -і, -тэ́к, ж.

1. Збор грамафонных пласцінак.

2. Танцавальна-забаўляльнае мерапрыемства з музыкай, а таксама само памяшканне для такога мерапрыемства.

|| прым. дыскатэ́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бале́т, -а, М -ле́це, м.

1. Від сцэнічнага мастацтва, змест якога раскрываецца ў танцавальна-музычных вобразах.

Класічны б.

2. Тэатральнае прадстаўленне на пэўны сюжэт, змест якога даносіцца сродкамі танца, мімікі і музыкі, а таксама музычны твор, які ляжыць у аснове такога спектакля.

3. Калектыў артыстаў, якія выконваюць такое прадстаўленне.

|| прым. бале́тны, -ая, -ае.

Балетная школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ды́ска

(англ. disco)

музычны стыль з дакладным рытмам (пераважна танцавальна-песеннага характару).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дыскатэ́ка

(фр. discothèque, ад гр. diskos = дыск + theke = сховішча)

збор грамафонных пласцінак (дыскаў 2) маладзёжная танцавальна-забаўляльная ўстанова, дзе музыка і танцы суправаджаюцца, як правіла каментарыямі дыск-жакея.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бале́т, ‑а, М ‑леце, м.

1. Від тэатральнага мастацтва, у якім драматургічная задума раскрываецца ў танцавальна-музычных вобразах. Рускі балет.

2. Спектакль на пэўны сюжэт, змест якога даносіцца сродкамі танца, мімікі і музыкі. // Музычны твор, які ляжыць у аснове такога спектакля. Новы свой твор — балет «Князь-возера».. В. А. Залатароў прысвяціў слаўнаму 30‑годдзю Беларускай ССР. «Беларусь».

3. Калектыў артыстаў, якія выконваюць балет. Артысты балета.

•••

Балет на лёдзе — від харэаграфічнага мастацтва, у якім танцы выконваюцца на каньках.

[Фр. ballet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бале́т​1

(фр. ballet < іт. balleto, ад ballo = баль)

1) від тэатральнага мастацтва, змест якога раскрываецца ў танцавальна-музычных вобразах;

2) спектакль з танцаў і мімічных рухаў, якія суправаджаюцца музыкай;

3) калектыў артыстаў, якія выконваюць балетны спектакль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыскатэ́ка

(англ. discotheque, ад гр. diskos = дыск + theke = сховішча)

1) збор грамафонных пласцінак (дыскаў);

2) маладзёжны танцавальна-забаўляльны клуб, дзе музыка і танцы суправаджаюцца, як правіла, каментарыямі дыск-жакея.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

бале́т

(фр. ballet < іm. balletto, ад ballo = баль)

1) від тэатральнага мастацтва, змест якога раскрываецца ў танцавальна-музычных вобразах (напр. класічны б.);

2) спектакль з танцаў і мімічных рухаў, якія суправаджаюцца музыкай (напр. б. Чайкоўскага «Лебядзінае возера»).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)