Тантала-ніабаты 7/519; 10/228

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Танта́л

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Танта́л
Р. Танта́ла
Д. Танта́лу
В. Танта́ла
Т. Танта́лам
М. Танта́лу
Танта́ле

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Tantal

м. міф. Тантал;

męki (cierpienia) ~a — мукі Тантала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ніо́бій

(н.-лац. niobium, ад гр. Niobe = імя дачкі міфічнага цара Тантала)

хімічны элемент, светла-шэры метал; выкарыстоўваецца ў ракетабудаванні, авіяцыйнай і касмічнай тэхніцы, радыёэлектроніцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)